Jan de Bruijn & Band |
club: Crossroad
artist: Jan de Bruijn (NL) |
© Rootsville 2016 |
|
|
Jan de Bruijn & Band op de affiche van Blues Peer 2016, reden genoeg om eens op een zondagnamiddag richting ‘Chiet’ af te zakken. Recent heeft Jan nog zijn nieuwste album ‘Bittersweet’ voorgesteld in Breda en een goede maand voor de aftrap van Blues Peer hield hij op zondag 19 juni nog een algemene repetitie in de Crossroad te Olen. Weliswaar in een afgeslankte versie want naast Jan, Pieter Doms (drums), Bart Buls (bass) en Pieter van Bogaert (keys) zal de band op het grote podium van Peer worden uitgebreid met Luc Janssens aka Luke Alexander en de blazers Sam Vloemans en Henry Heylen. Eindelijk komt de zon er nog eens door en dan moeten we ons toch gaan verschuilen in een blues-café maar daar hebben we dan een goede uitleg voor. Voor dit concert van Jan de Bruijn zijn er tamelijk wat fans afgezakt naar Olen en dat heeft ook een beetje te maken met Voor de eerste set hier in de Crossroad wordt de gelegenheid gebruikt om ‘Bittersweet’ nog eens te promoten. Jan de Bruijn is een singer-songwriter die niet in een vakje wil worden geplaatst en is door zijn veelzijdigheid van verschillende markten thuis. Hij speelt al meer dan 35 jaar uit het hart of het nu blues of roots is. Drie van zijn grote idolen zijn BB King, Willie Nelson en Django Reinhardt en giet de muziek van deze 3 samen dan bekom je toch een heerlijke cocktail. Openen doen ze hier met ‘The Singer’ waarna hij aan zijn grootmoeder met het nummer ‘Nana’ zich probeert te verontschuldigen waarom hij destijds zo weinig op bezoek kwam bij haar, iets wat hij met dit nummer dan weer volledig goed maakt. Ook ‘You Ain’t The World To Me’ staat op dit prachtige album en wanneer ze dan nog aanzetten met een prachtig soul-bluesje in de vorm van ‘Looking For a Better Day’ ben ik helemaal mee. Wanneer met één van de twee ballads op dit album wordt aangezet Tijdens deel 2 van dit meer dan aangename concert gooien Jan en zijn kompanen het over een andere boeg. Back to the blues zouden we zo zeggen en daarvoor grijpt hij terug naar zijn vorig album ‘The Long Way Home’. Bij het uitstekende ‘Trouble in Mind’ kan ook toetsenist Pieter van Bogaert zich in de spotlights spelen. Met de traditional ‘Nobody’s Fault But Mine’ grijpt Jan de Bruijn terug naar de gospel-blues waarna hij samen met zijn band dieper richting ‘swamps’ afzakt. Tijd ook voor een heerlijk moment met Tony Joe White en zo krijgen we ‘Roosevelt and Ira Lee’ uit 1968 en het mooie ‘Rainy Night in Georgia’ waarbij Jan laat horen dat er ook een jazzy Brook Benton in hem schuilt want het was die zelfde Brook Benton die dit nummer van TJW meer publiciteit bezorgde. Al het ganse concert door spookt de naam van Luke Walter Jr. door mijn hoofd en wanneer de band dan aanzet met ‘Who is He (and what is he to you) van Bill Withers komt er ook bij mij een teken van emotie los. Helaas gaat het nu ook stilaan richting einde van dit bijzonder aangenaam optreden. Met Curtis Mayfield zijn uitstekende 'People Get ready' uit 1965 krijgen we hier een uitsmijter voorgeschoteld om van te smullen met een sterk mooi einde dat een heerlijke aanzet zou kunnen geweest zijn voor een up tempo gospel. Zonder 'bisser' laten we hier de Jan niet gaan waarna ze ons bedanken met de 'nationale hymne' van de staat Georgia en dan bedoelen we natuurlijk Ray Charles zijn 'Georgia on my Mind'. Jan de Bruijn en Band op Blues Peer, niks mis mee!!!
|
de bassist van de band. Aan de gitaar met de dikkere snaren staat hier de ‘Mayor of Olen (Only by Night)’ Bart Buls die in de vaste kern van de Jan de Bruijn Band zit en daar kan Wilmots nu eens niets aan veranderen.
helt deze ‘She’ toch een beetje naar de poppy kant over. ‘Come On Over’ en een instrumentaal nummer over de kippen en koeien in Afrika bevestigen de veelzijdigheid van Jan de Bruijn. Time for a smoke...